Ece Temelkuran - Emrah Serbes - Buğra Kaan Sermihan

“ ..Gözün başkalarını da görüyorsa sevdiğini sevmiyor musundur artık..?
Birini sevmek topyekûn kapattırır mı “dükkânı”..? 
Kepenklerin inmeli midir, elenmiş un varsa elek asılmalı mıdır duvara.? 
İnsan güzel adamları ve güzel kadınları “görüyorsa” hâlâ, 
hâlâ “bakıyorsa”, 
aklından “Acaba..?” diye geçiyorsa, aslında o kadar da dolu değil midir içi.? 
Bir boşluk mu vardır aslında.? 
Ondan mı yani mesela? Liseli bir meram gibi görünen bu bahis, derdi ömürlüktür esasında.. ”
Ece Temelkuran

“..Yağmurda iki sevgili gördüm bugün. 
Kurtuluş Parkı’nda. 
İleride diyecekler ki, “Ne fena ıslanmıştık o gün”..
Ben bu konuda yorum yapmayacağım.
..
Ne diyorduk. 
Gerçekler. 
Evet.. Benim sevgilim aslında beni daha beraber olmadan terk etti.. 
Ben de ona telefon açıp sustum.. 
Demedim ki, “Ah! Seni seven bu adamın yüreğini deldin zımbaladın dosyaladın raflara kaldırdın.”
Demedim ki, “Sus önce bir dinle! Sen bu cılkı çıkmış filmleri, duygu yüklü ağa paşa dizilerini seyrede seyrede, bu boktan şarkıları dinleye dinleye, hatta beş yaşından itibaren annenin saç fırçasını araklayarak onları söylemeye çalışa çalışa, duygularının esiri ya da efendisi olmuşsun azizem. 
Artık seninle hiçbir yere kedilersiz gidilmez.”
..
“O zaman şunu da kaydet. 
Bugün Kurtuluş Parkı’nda, yağmur altında geziyordun.. 
Bir bankın üstünde ‘Emrah Serbes Bu Bankta Delirdi’ yazdığını gördün. 
Kendine bir isim arıyordun ve ismini Emrah Serbes koydun. 
Bütün mirasınıysa ölü bir güvercine bıraktın. 
Öyle oldu değil mi?”
“Evet, öyle oldu.” ..”
Emrah Serbes

Çevirme yüzünü benden gayrısına , 
düşme düşüncelerine
 ben seninileyim 
şah damarında 

Buğra Kaan Sermihan